հանքշիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հան•ք(ը)•շիլ 

  1. Կարին՝ (հանգ՝ շունչ արմատից) հանգստանալ ◆ Ասոնք անքամըմ գուքան Շորակյալ, արտիմ քով նըստին կը հանքշելու: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Ձին անքան էր վազզե, որ հանքշիլ կուզեր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։