Jump to content

հավասարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑvɑsɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւասարութիւն

վանկեր՝ հա•վա•սա•րութ•յուն 

Կազմություն

[խմբագրել]

Արմատ՝ հավասար, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

  1. (բրգ․) բարոյականության ձևական սկզբունք, որի համաձայն բարոյական պահանջները միատեսակ ձևով պետք է տարածվեն բոլոր մարդկանց վրա
  2. հավասար լինելը
  3. լիակատար միանմանություն՝ միօրինակություն՝ միաչափություն (ըստ մեծության, որակի, արժանիքի, պայմանների և այլն)
  4. արտադրության միջոցների նկատմամբ միատեսակ հարաբերություններով և քաղաքական ու քաղաքացիական իրավունքների միատեսակ օգտագործումով արտահայտվող՝ մարդկանց հավասար վիճակ հասարակության մեջ ◆ Երդվում եմ ազատության, եղբայրության և հավասարության անունով։ (Ավետիք Իսահակյան)
  5. տե՛ս հավասարում
  6. (իրավ․) կողմերի միահավասարության և իրավահավասարության սկզբունքը վեճերի դատաքննության մեջ (պարիտետ)
  7. (ռազմ․) շարքի՝ մի գծի վրա ուղիղ դասավորություն
  8. (մաթ․) երկու մասերից բաղկացած հանրահաշվական արտահայտություն, որի մասերը իրար մոտ հետ միացած են հավասարման նշանով
  9. (բրվք․) հավասար լինելը՝ հատկապես կարգավիճակի, իրավունքների, պարտականությունների կամ հնարավորությունների առումով

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. միահավասարություն
  2. նմանություն, միանմանություն, միակերպություն, միօրինակություն
  3. տե՛ս համաչափություն
  4. տե՛ս հավասարում
  5. տե՛ս հավասարակշռություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. հավասարության նշան դնել - երկու կամ ավելի բաներ հավասարեցնել իրար՝ հավասար համարել
  2. հավասարություն պահել՝ պահպանել (ռազմ․) - մի գծի վրա հավասար շարք կազմող

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
  • Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։