հատուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յատուկ

վանկեր՝ հա•տուկ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. մյուսներից տարբեր, մեկի կամ մի բանի առանձնահատկություն կազմող, յուրօրինակ, ◆ լեռնային օդը հատուկ երանգ էր տվել նրա դեմքին
  2. մեկին կամ մի բանին բնորոշ՝ սեփական յուրահատուկ ◆ լսարանում նա դասախուսին հատուկ կեցվացք էր ընդունում որ ընդգծումէր նրա՝ իսկականդասածոս երևալու ձկտումը
  3. առանձնակի, կարոևոր, առանձին նշանակում՝ կարևորություն ունեցող ◆ այդ բանին նա հատուկ ուշադրություն է նվիրում
  4. առանձին, մասնավորապես մի բանի կամ մեկի համար, ոչ ընդհանուր ◆ հատուկ մատակարարում
  5. առանձնահատուկ, բացառիկ ◆ Թումանյանի լեզվի հատուկ պարզությունը ոչ ոք չունի։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. յուրօրինակ, առանձնացում, յուրահատուկ, ներհատուկ, մասնահատուկ, ինքնահատուկ, ուրույն
  2. ատանձնակի, առանձին, կարևոր
  3. առանձնի, մասնակի
  4. տե՛ս բացառիկ
  5. տե՛ս հատկապես

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. հատուկ անուն (լեզվբ․) - միևնույն տեսակի առարկաներից յուրաքանչուրին տրվող անուն

Մակբայ

  1. (խսկց․) հատկապես

Աղբյուրներ[խմբագրել]