Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(ֆզլգ․) [ֆր. refractaire` «անընկալունակ»] Նյարդային և մկանային հյուսվածքի դրդելիության նվազման կարճատև փուլ, որը հետևում է բացարձակ անդրդելիության փուլին, երբ հյուսվածքը պատասխանում է միայն վերշեմքային գրգիռներին։

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ relative refractoriness ռուսերեն՝ относительная рефрактерность (ru) ‎(otnositelʹnaja refrakternostʹ)

Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։