հել-հել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հել•-•հել
- Կարին, Խարբերդ, Նոր Ջուղա՝ տե՛ս հել ճնճղուկ ◆ Ամէն ղուշ թռնի բան չկա, լորը թռավ թէ չէ հելհելը ետեվիցն է (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- ճնճղուկները կամ թռչունները փախցնելու ձայնարկություն
- անմիտ անիմաստ ◆ Էդ աղջիկը ինչ է էդպես հել-հել ծիծաղում (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։