հետձգուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հետ•ձ(ը)•գուկ 

  1. Սեբաստիա՝ գործածելուց անպետքացած, մի կողմ նետած (լաթ, ոտնաման)
  2. շատերի հետ անբարոյական կյանք վարած (կին)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։