հիստըկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հիս•տը•կել 

  1. տե՛ս իստկել ◆ Շողո բաջին սիսեռն ու ոսպը հիստըկեց լըցեց ճաշի մեջ։ (Հակոբ Մանանդյան)
  2. որևէ բան (ճաշ, միրգ և այլն) լրիվ ուտել, վերջացնել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։