Jump to content

հյուպատոս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւպատոս

վանկեր՝ հյու•պա•տոս 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Փոխառություն՝ հունարեն ύπατος:

Գոյական

  1. (դիվ․) կոնսուլ, մի պետության պաշտոնյա օտար պետության մեջ` առավելապես իր երկրի պետական շահերը պաշտպանելու համար: ◆ Մեկ-երկու օրեն Անդրանիկ դարձյալ մեկնեցավ դեպի Հանքային ջուրերը, ամերիկյան հյուպատոսի այն խոստումին վրա, որ նոր տեղեկություն մը առնելուն պիտի հեռագրեր: (Վահան Թոթովենց)
  2. հին Հռոմում` բարձրագույն ընտրովի պետական երկու պաշտոնյաները

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Հյուպատոս: