Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հոգեվերլուծութիւն

վանկեր՝ հո•գե•վեր•լու•ծու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(գիտ․) անձի հոգեկանի ուսումնասիրման մեթոդ` երազների, գործողությունների և պատկերացումների արձանագրման և դրանք, որպես անգիտակցական մղումների դրսևորումներ մեկնաբանելու միջոցով, մարդու ողջ հոգեկան կյանքը «գիտակցականի» վրա «ենթագիտակցականի» գերիշխանությամբ բացատրող և սեռական երևույթներին վճռական նշանակություն վերագրող իդեալիստական ուղղություն
(գրկն․) հերոսի՝ կերպարի հոգեբանական վերլուծություն
տե՛ս պսիխոանալիզ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ psychoanalysis գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։
Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։