մղկտալ, մորմոքել ◆ Մղում է ծնողների հոգին, բողոքում ահավոր լռության դեմ. գոնե մի տեղից լուր գալ։ («ՍՀ») ◆ Սիրտս լացել է երկնքի պես խոր, / Տխուր հույզերով հոգիս մխացել: Դև ◆ Հոգիս հոգնած ու ծարավ՝ կը մխա լո՜ռ ու կային՝ / Շրթունքիդ քաղցր աղբյուրեն ումպ մը սիրո կարոտով։ Վահե Վահյան◆ Մաղվող անձրևին տակ կը կորսվի լուսավոր պողոտան ի վար հոսող բազմության մեջ՝ հայու իր մխացող հոգիով: Վահրամ Մավյան
