հովարդա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հո•վար•դա
հովարդա 1
[խմբագրել]Կարին, Մուշ՝
- պարապ-սարապ, թափառող, անգործ ման եկող ◆ Մինասը հովարդա տղա էր, սաղ օրը ասդին-անդին քաշ քուքար։ (Ձեռագիր)
- դատարկ խոսող, իր գլուխը գովող
- վատնող, ծախսող
Արտահայտություններ
[խմբագրել]հովարդա 2
[խմբագրել]- Նոր Նախիջևան՝ կոպիտ ◆ Հովարդա տղա։ Ռափայել Պատկանյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։