ինքնազսպումը՝ հավասարակշռությունը կորցնել. պոռթկալ ◆ Սա պայմաններուն մոտ վիճակներով, եղել էին իրենց հունեն, դանակով, բազուկով, դղրդող ու անդիմադրելի։ Հակոբ Օշական◆ Հաճախ հոզվում, հունից դուրս են գալիս: («ՍՀ») ◆ Իմ հոր զայրույթը դուրս եկավ հունից / Եվ դեմքիս կնքեց այրող մի ապտակ։ Համո Սահյան
(հունից դուրս ընկնել) Իր (սովորական) բնությունը փոխել ◆ Ամեն ինչ փոխվեց, շուռ եկավ մեկին, կյանքը իր հունից դուրս ընկավ հանկարծ։ (Մկրտիչ Խերանյան)◆ Բնականաբար, աղջիկը վիթխարի ցնցում է ապրում, դուրս է ընկնում սովորական հունից։ Սերո Խանզադյան
