հուջաթություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հու•ջա•թութ•յուն 

  1. Թբիլիսի՝ հակառակություն, կազմակերպություն ◆ Ասիլ իմ է, ասիլ, համա ինչ կօտկէ էտունք, իփոր արմորթու հուջաթութինը էրեսը թարս՝ անթամքիլ էշի վրա կու նստե։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։