հռթկիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հ(ը)ռթ•կիլ
- Սեբաստիա, Կարին՝ հյուրերի ներկայությամբ երես է առել՝ անկարգություններ (երեխայի մասին) ◆ Կարոն հռթկել էր, ինչ օր կըսէին անգամ չեր էնե, տիօր հայլին չջարդեց, չհանգշավ։ (Ձեռագիր)
- ուրախությունից խենթանալ, իրենից դուրս գալ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։