ձայնվոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձայն•վոր 

  1. Մուշ, Սասուն՝ փեսացուի , իր ընկերոջ հետ հեռաբնակ ազգականների մոտ գնալը , հարսանիքի հրավիրելու, հրավիրակ ◆ Ձայնվոր գնալ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։