ձգատա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձ(ը)•գա•տա 

  1. Մուշ, Սասուն՝ այն փայտը, որ ամոլի լծից կախելով միջից անց են կացնում արորի շղթան և առջևի չորոցքը երկրորդ լծին կապում` ձգված շղթան եզների ոտներին չդիպչելու համար, սարկախ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։