ձիգ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡ziɡ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձիգ

վանկեր՝ ձիգ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛he-gh- կամ *g՛hi-u-՝ *g՛hei- «քշել, արագ շարժել, նետել, շպրտել» արմատից. հմմտ. ավեստերեն zaena «զենք», այլև հին հնդկերեն haya- «նժույգ», հայերեն ձի։

Ածական

1. պիրկ, պինդ քաշած՝ ձգած
2. ուղիղ ու զգաստ կեցվածքով ◆ Պարսպապատ դռնից ներս մտնողները նիզակավորներ էին՝ նժույգների վրա ձիգ նստած։ Սերո Խանզադյան
3. ըստ ժամանակի երկարորեն ձգվող, երկարատև ◆ Քսանյոթ ձիգ դարերի տարիք ունի Երևանը։
4. ըստ տարածության երկարորեն տարածվող, երկար ◆ Անուշ մրմունջով նիրհած դաշտերով մեղմ օրորվում էր ձիգ քարավանը։ (Ավետիք Իսահակյան)
5. (փխբ․) պինդ, ամուր, անսասան ◆ Այն (արևը) մենք վառել ենք մեր գլխին հար ձեռքերով իր ձիգ ու ջղապինդ։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ

1. պիրկ, ձգլիկ (գվռ․)
2. զգաստ, ուղիղ դիրք (գվռ․)
3. երկարատև, երկարաժամանակյա
4. տե՛ս պինդ, ամուր

Գոյական

1. (ռազմ․) հրացանից արձակված գնդակ կամ թնդանոթից արձակված ռումբ
2. կանեփի թելից ոլորած հաստ չվան, որ գործ են ածում իբրև արորի շղթա

Հոմանիշներ

1. (ռազմ․) արձակյուն, կրակ

Արտահայտություններ

1. ձիգ կենալ
   1. պինդ՝ ամուր աներեր մնալ
   2. հաստատուն՝ հաստատակամ մնալ, համառել
2. ձիգ տալ
   1. ձգել, պրկել ◆ Պապը շուտ-շուտ ձիգ էր տալիս ձիու սանձը։ Ստեփան Զորյան
   2. իր ետևից քաշել, ձգելով տանել
   3. մի ծայրից բռնած դեպի իրեն քաշել
   4. տևականորեն մի բանի անել, երկարացնել ◆ Նվագածուն անլուռ առվակի նման ձիգ էր տալիս նվագը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
   5. ձգձգել, քաշքշել
   6. հասցնել

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	ձիգ(ը)	ձիգեր(ը)
Սեռ.	ձիգի	ձիգերի
Տր.	ձիգի(ն)	ձիգերի(ն)
Հայց.	ձիգ(ը)	ձիգեր(ը)
Բաց.	ձիգից	ձիգերից
Գործ.	ձիգով	ձիգերով
Ներգ.	ձիգում	ձիգերում

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ tight, taut գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тугой (ru) ‎(tugoj), напряжённый (ru) ‎(naprjažónnyj), твёрдо (ru) ‎(tvjórdo), уверенно (ru) ‎(uverenno), устойчиво (ru) ‎(ustojčivo), протяжный (ru) ‎(protjažnyj), растянутый (ru) ‎(rastjanutyj), длинный (ru) ‎(dlinnyj), туго (ru) ‎(tugo), натуго (ru) ‎(natugo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։