ճաղատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճա•ղատ 

Ածական

  1. գլխի մազերը թափված, քաչալ, լերկ գլխով
  2. լերկ, մերկ, բուսականությունից զուրկ ◆ ճաղատ լեռնագագաթ (փխբ․)

Գոյական

  1. մազը թափված, լերկ տեղ, գլխի մաղը թափված մաս

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հերաթափ, հերատ, հերազուրկ, կունդ, կնդակ, կունդգլուխ, կնդլուզ, արծաթգլուխ, սոխ(ա)գլուխ, պոսլիկ, քթլիկ, քաչալ, տպըզ (գվռ․)
  2. տե՛ս բուսազուրկ, լերկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ճաղատ մարդ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]