ճգնավոր-ասպետ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɡnɑvɔɾ ɑsˈpɛt]

վանկեր՝ ճ(ը)գ•նա•որ աս•պետ 

Գոյական

  1. (նորբ․) իրեն ճգնավորական կյանքի դատապարտված ասպետ ◆ Չէ, պիտի ուրիշ մի երգ հնչի այստեղ` երգ ճգնավոր-ասպետի։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]