ճենճաբիծ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃɛnt͡ʃɑˈbit͡s]

Գոյական

1. կեղտաբիծ ◆ Ճենճաբիծն ասես ցատկոտում էր նրա մաշկին։ (Արփիար Արփիարյան)

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝

Աղբյուրներ

• Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։