ճիվ-ճիվ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ճիվ-ճիվ
Մուշ, Էվերիկ, Սեբաստիա՝
- թռչունների (հատկապես ծտերի) հանած ձայնը, ճռվողյուն
- մանկական խաղ, որ խաղում են միմյանց ձեռքերի մորթը բթամատով և ցուցամատով բռնելով՝ աշտարակ են ձևացնում և արտասանում ◆ Ճիվ-ճիվ ճիվանի, ճիվ-ճիվ մատնոցի, Սև ագռավը բռնեցի, ոռից հավկիթ հանեցի, մեղրով տապկեցի, Սանամերին կերցուցի։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։