ճութղի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճութ•ղի 

  1. Սեբաստիա, Շամախի՝ գլխի կանացի ծածկոց ◆ Բոլոր պաճուճանքի տակից... Գլխիի անմիջապես կապված էր ճութղին,որի տակից երևում էին հինավով ներկված մազերը։ (Շիրվանզադե)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։