ճուղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃuʁ]
վանկեր՝ ճուղ
ճուղ 1
[խմբագրել]- Ալաշկերտ, Մուշ, Բալու՝ ոչխարի հոտ ◆ Գիլու գլխուն գիրք կարդացին, ըսաց. -Թողէք, ճուղն անցուցի։ Ահ ◆ Էծ իծուն էվել աղէկ ա, քան ճուղ մի ոչխար։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]ճուղ 2
[խմբագրել]- Պոլիս՝ ճանապարհ (առվի, գետի և այլն)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]ճուղ 3
[խմբագրել]- Մոկս, Վան՝ (փխբ․) ծամ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։