ճտահար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃtɑˈhɑɾ]
վանկեր՝ ճ(ը)•տա•հար
- Արարատյան՝մինչև ճիտը՝ վիզը հասնող ◆ Ճտահար ցորեն։ ◆ Հացի պակասությունը գյուղացուն ճտահար խեղդել է պարտքի մեջ։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) լիառատ, լիուլի ◆ Աստված էնքան տվել ա, փառք իրան, որ ճտահար ա։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։