մալամաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•լա•մաթ 

  1. Պոլիս՝ խայտառակություն, ամոթ ◆ Մալը կերթա, մալամաթը կը մնա։ Առած
  2. Թբիլիսի՝ կարգադրություն ◆ Դուն նրան տուն բի, յիս գիդիմ վունց որ մէ նմուտումը մալամաթը մեջը կու դընիմ։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. մալամաթ անիլ, կարգադրել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։