մականուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑkɑˈnun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մա•կա•նուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- մեկին տրված վերադիր անուն փոթ անուն
- ազգանուն
- կեղծանուն, կեղծ անուն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ավելանուն, հորջորջանք, մակդիր, մականվանություն,
- տե՛ս ազգանուն
- ածական վերադիր, գոյական վերադիր, մականվանական խնդիր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑkɑˈnun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (լեզվբ․) անվան տեսակ, որին հատկացվում են «այն հատուկ անունները, որոնք տրվում են անձին երկրորդաբարր՝ նրա որևէ հատկությունը նշելով, թեև նա ունի և իսկական անուն»
- տե՛ս ածական
- նախադասության գոյական անդամների լրացումների տեսակներից մեկը՝ գոյական և ածական վերադիրները. այնժմյան տերմինաբանությամբ՝ որոշիչն ու հատկացուցիչը
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։