մականվանյալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ մա•կան•վըյալ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) մականունով անանվող՝ կոչվող ◆ Մի քանի շաբաթ շարունակվող հետապնդումից հետո՝ «Երկու նագան» մականվանյալ ավազակ Քրոուլին հայտնաբերվել էր սիրուհու բնակարանում։ 02 Ոստիկանական լրատու (շաբաթաթերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]