մամուխիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•մու•խիկ 

  1. Վան՝ թուլամորթ, կնամարդի ◆ Տյու էլ մեռնես, քյո... մարն էլ վէրէտ, էն մամուխիկ, կակուղտատա մարթըտ։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։