մանրամարմին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (կենսք․) մեմբրանով շրջապատված ցիտոպլազմային բշտիկներ, որոնք պարունակում են պերօքսիդներ գոյացնող և քայքայող ֆերմենտ

Ածական

  1. (նորբ․) փոքրամարմին ◆ Մանրամարմին ու ժրաջան Սակելյարին նշանավոր իր մարտկոցը քողարկել է ծիրանուտների մեջ, սպասում է։ ՌԿ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։