մաշկածալք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɑʃkɑˈt͡sɑlkʰ]

վանկեր՝ մաշ•կա•ծալք 

Գոյական

  1. (կզմխս․) մաշկի ծալք ◆ Դրանք սովորաբար թուլակազմ, կնճռոտված, ծերունական դեմքով, ճակատը մաշկածալքերով պատած, անկենսունակ երեխաներ են։ Հաշխ

Աղբյուրներ[խմբագրել]