մելուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մե•լուր 

  1. Խարբերդ, Պոլիս, Պարտիզակ՝ տխուր, անուրախ, վիշտ ունեցող ◆ Աշոտը մելուր էր։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։