մեկի գլուխը կտրել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) սպանել (փխբ․) ◆ Եթե մի բան, ենթադրենք, մի թեթև հեղաշրջում լինի, նրանք ամենից առաջ իր՝ Օսեփի գլուխը կկտրեմ: Ստեփան Զորյան ◆ - Ի՞նչպես ես բերում քո տունը, աղջկանդ հետ միասին պահում, որ հիմի գլոխդ դուս կտրի: Հովհաննես Թումանյան
  2. անասելի ցավ պատճառել կամ վիրավորանք հասցնել ◆ Աննամուսությունն իրենք են արել, իրենք են իմ գլուխը կտրել: ն ◆ - Հիմի էրեխիս թողիլ է ու փախել։ Էհենց [«այսպես»] գլուխներս դուրս կտրեց: ն

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։