(խսկց․) սպանել (փխբ․)◆ Եթե մի բան, ենթադրենք, մի թեթև հեղաշրջում լինի, նրանք ամենից առաջ իր՝ Օսեփի գլուխը կկտրեմ: Ստեփան Զորյան◆ - Ի՞նչպես ես բերում քո տունը, աղջկանդ հետ միասին պահում, որ հիմի գլոխդ դուս կտրի: Հովհաննես Թումանյան
անասելի ցավ պատճառել կամ վիրավորանք հասցնել ◆ Աննամուսությունն իրենք են արել, իրենք են իմ գլուխը կտրել: ն ◆ - Հիմի էրեխիս թողիլ է ու փախել։ Էհենց [«այսպես»] գլուխներս դուրս կտրեց: ն