ուժ բանեցնելով՝ ուղիղ ճանապարհի բերել ◆ Տղայի սանձը հարկավոր է քաշել...ինչ-որ տարօրինակություններ ունի։ Գր. ◆ Երկիրը նախագահին տեսավ սանձերը մի քիչ քաշած հանրապետական առաջնորդների անվիճելի ղեկավարի դերում։ «Հայաստանի Հանրապետություն»◆ -Նրանց հակառակ էր գնում. մի-երկու անգամ գրեցին, ջիլավը քաշեցին, համա չէ՝ տեսան որ կապը կտրել ա։ (Պերճ Պռոշյան)◆ -Պետք ա ասես, որ Ասադն էլ իմանա ու կնկա գյամը քաշի: -Ախր նրա կնիկն ի՞նչ ա անում, որ գյամը քաշի: Դերենիկ Դեմիրճյան◆ -Թադևոս աղան «սա տղուդ յուլարը քաշե կտոր մը» ըսավ ինծի անցած օրը։ Եր.
ճնշել ◆ Սանձն արդեն շատ էին պինդ քաշել, և նա այլևս չէր կարողանում առաջվա պես գլուխը բարձր պահել։ Ն-Դ