մզըրախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)•զ(ը)•րախ 

  1. Սեբաստիա՝ նիզակ, տեգ ◆  Մզրախ գողցողը առաջ տեղը կպատրաստե։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆  Մսրա Մելիքը գիշեր ու ցերեկ մեր ազգի գլխին իր մզրախն ու կոպալն է զարկում։ Խաչիկ Դաշտենց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։