Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(ֆեն․) ջուրը կաթիլահեղուկային և ամուր վիճակում, որը թափվում է ամպերից կամ օդում գտնվող ջրային գոլորշու խտացման հետևանքով, նաև անմիջապես օդից նստում է երկրի մակերևույթին և առարկաների վրա
(երկրբ․) կաթիլահեղուկ (անձրև) և պինդ (ձյուն, կարկուտ) վիճակում ջուր, որը թափվում է ամպերից կամ նստում է Երկրի մարերևույթի ու առարկաների վրա (ցող, եղյամ, մերկասառույց)՝ օդում գնվող ջրային գոլորշիների խտացման հետևանքով
(ջրբերկ․) ցող, անձրև, ձյուն, եղյամ, կարկուտ և այլ տեղումներ, որոնք թափվում են մթնոլորտից ցամաքի կամ ծովի վրա

Թարգմանություն

Ֆելիքս Հայրապետյան, Ֆենոլոգիայի հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի համալսարանի հրատարակչություն», 2007 — 184 էջ։
Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։