մի բանի, մեկի ազդեցության, գործողության ենթական դառնալ ◆ Եվ այտեղ տղամարդկությո՛ւն կար, կրակվե՛լ կար, թռչել, ընկնել կրակի ու փոթորկի բերանը։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Քանի հոգի իյնալու էին վտանգի բերանին։ Հակոբ Օշական◆ Վուխչ քաղաքը Քռի բերանն ընկած քշվում է․․․ Թիֆլիսը կորավ, վարպե՛տ։ (Մ․ Սարգսյան)◆ Գիլի բոլուկի բերանն ենք ընկել, պատրաստվեցեք։ Հովհաննես Թումանյան◆ Էրեգյի րեխեն մոքրանց տուն քյնյալիս թիփու ռեխն ա ընգյել կորել, կա վըեճ։ ◆ Ով իմանամ, հանկարծ չընկնենք գերմանացիների երախն։ Բան չի երևում, ին՞չ գիտենք, թե ուր ենք գնում։ (Բաղիշ Հովսեփյան)◆ Մուկուչի․․․ մորուքն էլ․․․ ածելիի բերանն է ընկել․ թե որ Մուկուչի կինը չլիներ, բեղերն էլ կածիլեր։ ՄԱր
