մշուղուլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մ•շու•ղուլ
- Վան՝ կրծողների (մկան, սկյուռի և այլն) ամբարած ուտելիքը բնում
- մի տեղ կուտակված և պատահմամբ գտնված բան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։