մոնադ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɔˈnɑd]

վանկեր՝ մո•նադ 

Ստուգաբանություն

<монада<հուն․ monas (monados) միավոր, անբաժանելի

Գոյական

1. (փիլ․) հասկացություն, որը նշանակում է կեցության պարզագույն հիմնատարր, անբաժանելի մաս, մոնադի մասին ամբողջական ումունք (մոնադամբանություն) է մշակել Գ․ Լայբնիցը
2. (փիլ․) ատոմ, պարզագույն միավոր հունական փիլիսոփայության մեջ
3. (փիլ․) Աստված, գերագույն էակ

Թարգմանություն

• անգլերեն՝ monad
• ռուսերեն՝ монада (ru) ‎(monada)

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։