մոնոդիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɔnɔdˈjɑ]
վանկեր՝ մո•նո•դի•ա
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< монодия < հուն. monōdia, բառացի՝ «մի երգչի երգ, մեներգ»
Գոյական
- (երժշտ․) (պատմ․) Հին Հունաստանում երգչի երգեցողությունը ավլոսի, կիթառի կամ քնարի նվագակցությամբ
- միաձայն երաժշտություն, որը ձևավորվել է բացառապես մելոդիկայի միջոցներով
- այդպես է ընդունված անվանել մենակատարային, ինչպես նաև` ունիսոնային կամ օկտավային խմբական երգեցողությունը կամ նվագը, միաձայնություն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։