մոնոխորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɔnɔˈχɔɾd]
վանկեր՝ մո•նո•խորդ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< монохорд < մոնո... + հուն. chordē լուր
Գոյական
- (երժշտ․) հին հունական միլարանի կսմիթային երաժշտական գործիք
- երաժշտական-ակուստիկական ուսումնասիրությունների համար նախատեսված սարք
- հարմարանք դաշնամուրի մեջ, որի միջոցով մուրճիկը հարվածում է մեկ հնչյունի լարախմբի 2-3 լարերից միայն մեկին
- (պատմ․) մինչև XVIII դ. կլավիկորդի անվանումը
- նույնն է` միալար
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։