մութ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mutʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մութ
վանկեր՝ մութ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *meut-՝ *meū- «խոնավ, կեղտոտ, կեղտոտել» արմատից. հմմտ. հին իռլանդերեն mother «մութ», անգլերեն muddy «ցեխոտ»։
Գոյական
- մթություն, խավար
- երեկո
- (փխբ․) տխրություն, վիշտ ◆ Մութը պատեց հոգին։
- գիշեր (սովորաբար օր կամ ցերեկ բառերի հետ) ◆ Տքնիր օր ու մութ: (Անահիտ Սահինյան)
- (փխբ․) տգիտություն, անգիտություն, խավար ◆ Մեր հոգիները դեռ մնացին մութին մեջ։ Վազգեն Շուշանյան
- (փխբ․) մռայլություն, տխրության՝ վշտի արտահայտություն ◆ Վեզիրն եկավ նորից պալատ՝ տխուր Էր նա, մութն երեսին։ (Շոթա Ռուսթավելի)
Ածական
- մուգ, ոչ բաց
- խավար, ոչ լույս
- խավար, չլուսավորված (տեղ)
- մռայլ, մռայլամած, մռայլադեմ (փխբ․)
- անպարզ, անհասկանալի, ոչ պարզ, ոչ մատչելի (փխբ․)
- ոչ խրախուսելի, վատ, ստոր, չար Ֆինանսական մութ մեքենայություններ (փխբ․)
- անուրախ, տխուր, վշտահար (փխբ․)
- կասկածելի, ոչ բարեհամբավ (փխբ․)
- ոչ գիտակից, անգիտակից, տգետ ◆ Մարդիկ այդ մութ լոկ ուտելու են ընդունակ (Ե. Չարենց) (փխբ․)
- խորհրդավոր, անըմբռնելի ◆ Մի մութ մոգությամբ՝ սկսվեց տարվել մտքերով _ այնքան նոր ու անսովոր (Ե. Չարենց) (փխբ․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- խավար, աղջամուղջ, մթոգթյուն՛ մթար, գիշեր, (հզվդ․) նսեմափակ, նսեմափապ (բրբ․) ականակիր, ականակուր, ճետիկ
Բաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ |