մտաթուլություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mtɑtʰulutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

լատ․ dementia` «անմտություն, խելագարություն»

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) իմացական գործունեության կայուն նվազում՝ ուղեկցվող նախկինում ստացած գիտելիքների և պրակտիկ հմտությունների կորստով և նոր հմտություններ ձեռք բերելու անհնարինությամբ, որի պատճառը հոգեկան գործառույթների քայքայումն է ուղեղի վնասման հետևանքով։ Առավել հաճախ նկատվում է ծերունական հասակում (ծերունական հյուծանք, մարազմ)

Հոմանիշներ

1. բոյլի հիվանդություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dementia ռուսերեն՝ деменция (ru) ‎(demencija)

Աղբյուրներ

• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։