նախահայերեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɑχɑhɑjɛˈɾɛn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նա•խա•հա•յե•րեն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (լեզվբ․) պայմանական գիտական անվանում լեզվական այն վիճակի և համակարգի, որ գոյություն է ունեցել հայ էթնիկական լեզվի գոյացումից առաջ և որով խոսել են հայ ժողովուրդը կազմավորող հնդեվրոպական ցեղերը
  2. հնդեվրոպական միասնության անջատվելուց հետո հայերենի ներկայացրած վիճակը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ընդհանուր հեյերեն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։