նաքազ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նա•քազ
- Խարբերդ՝ տմարդի, ստոր, ցածհոգի ◆ Ամեն սազի մեչըն գոված Դուն թամամ տա՛սն իս, քամանչա, Նաքազ մարթ քիզ չի կանա տեսնի, Դուն նըրա պասն իս, քամանչա։ (Սայաթ-Նովա)
- ժլատ, կծծի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։