նեոպլատոնականություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɔplɑtɔnɑkɑnutʰˈjun]
վանկեր՝ նե•ո•պլա•տո•նա•կա•նու•թյուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]< неоплатонизм < նեո․․․ + պլատոնականություն
Գոյական
- նորպլատոնականություն՝ անտիկ փիլիսոփայության վերջին խոշոր ուղղությունը՝ ստրկատիրության քայքայման և դեոդալիզմի սկիզնավորման դարաշրջանի (III-IV դդ․) իդեալիստական հոսանք․ սրանք պլատոնականությանը հաղորդել են միստիկական բնույթ՝ միախառնելով դրան Արիստոտելի, ստոիցիզմի, պյութագորականության և Արևելքի խորհրդապաշտական ուսմունքների մի շարք գաղափարներ
- (փիլ․) հռոմեական կայսրության անկման դարաշրջանի ռեակցիոն միստիկական փիլիսոփայություն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։