ներթաքույց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɛɾtʰɑˈkʰujt͡sʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ներթաքուն, գաղտնի ◆ Բանաստեղծության տողերի տակ աշխատասիրության ներթաքույց խոհն է տիրապետում։ Լևոն Միրիջանյան


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։