ներհատուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ներ•հա•տուկ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. մեկին՝ մի բանի ներքնապես հատուկ, նրա էությունը՝ հատկությունը՝ բնորոշ հատկանիշը կազմող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. յուրահատուկ, առանձնահատուկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]