ներփորված հովիտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɛɾpʰɔɾvɑt͡s hɔˈvit]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) հովիտ, որի հատակը զգալի չափով ցածր է այն առաջնային մակերևույթից, որի վրա ներդրվել է հովիտը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։