ննգիր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nːɡiɾ]
վանկեր՝ ն(ը)ն•գիր
- Թբիլիսի՝ ընկեր ◆ Ննգիրը մեբաշ մեռավ։
- գործակից,գործընկեր ◆ Ուզում իս հիդը նընգիր դառնաս։
- ընկերության անդամ ◆ Բարեգործական ընկերությունը բացվելիս վեց օխտը հարուր նընգիր ուներ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։