նոումեն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nɔuˈmɛn]

վանկեր՝ նոու•մեն 

Ստուգաբանություն

< ноумен < գերմ․ Noumenon < հուն․ noumenon մտացածին

Գոյական

1. Ի․ Կանտի փիլիսոփայության մեջ՝ անճանաչելի «բան իր մեջ»
2. (փիլ․) զուտ մտային ճանապարհով ընկալվող առարկա
3. տերմին, որը, ի հակադրություն ֆենոմենի, նշանակում է միայն մտքով հասանելի էություն

Թարգմանություն

• անգլերեն՝ noumenon
• ռուսերեն՝ ноумен (ru) ‎(noumen)

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։